Początki powstania tejże miejscowości datują się na rok 1433. Właścicielem jej był Mikołaj Kmita. W 1552 r. było tutaj 8 gospodarstw. W pierwszym sporządzonym spisie ludności w 1857 r. było 603 mieszkańców.

W 1880 roku pisano że jest to: wieś nad Cygańskim potokiem, wpadającym z lewego brzegu do Sanu, w powiecie brzozowskim, należy do parafii rzymskokatolickiej w Bachórzcu, greckokatolickiej w Bachórzu. Ma szkołę ludową niezorganizowaną i teraz zamkniętą, która ma być zamieniona na 3 klasową i liczy 852 mieszkańców z których 87 przebywa na trzech folwarkach. Według wyznania jest 815 grekokatolików, 16 rzymskokatolików i 24 izraelitów. Jest własnością Franciszka Ksawerego Skrzyńskiego. Wieś otaczają lasy szpilkowe, graniczy na zachód z Laskówką, na południe z Bachórzcem.

Miejscowość położona w dolinie utworzonej przez Cygański potok (lewobrzeżny dopływ Sanu) w północno-zachodniej części gminy. Sąsiaduje od wschodu z Drohobyczką i Przedmieściem Dubieckim, od południa z Bachórcem, od zachodu z Laskówką (gmina Dynów), od północy z gminą Jawornik Polski. Znajduje się tutaj kościół zaadaptowany ze świetlicy wiejskiej, budynek szkoły, w której część pomieszczeń zajmuje OSP, natomiast w pozostałej części mieszkają nauczyciele. Obecnie wieś zajmuje powierzchnie 977 ha i zamieszkuje ja 419 mieszkańców (dane na dzień 31.12.2018 r.).